Poradnia Logopedyczna
Prywatnie:
Logopeda to specjalista zajmujący się m.in. wadami wymowy. Jego pomoc ułatwia zdiagnozować i wyeliminować przeszkody w językowej komunikacji.
Wady tego typu u dzieci mogą zaburzyć rozwój intelektualny i przeszkodzić w ogólnym dorastaniu. Problemy z wymową powstają z różnych przyczyn, dlatego aby odpowiednio przeanalizować schorzenie, konieczna jest wiedza nie tylko typowo logopedyczna, ale i z dziedzin psychologii, medycyny i pedagogiki.
Prócz tematyki związanej z porozumiewaniem się, czyli odbiorem oraz przekazywaniem wiadomości, logopeda współpracuje też z dziećmi dwujęzycznymi, a także autystycznymi i mającymi zespół Aspergera.
Do lekarza zgłaszają się również rodzice z młodzieżą jąkająca się, niedosłyszącą, czy dyslektycy.
Lekarza logopedę można spotkać w różnych placówkach - od poradni specjalistycznych, poprzez przedszkola, szkoły, ośrodki szkolno-wychowawcze, po szpitalne oddziały, np. neurologiczne i laryngologiczne.
Największą grupą pacjentów są dzieci, które mają kłopot z wymową i artykulacją. Tak jak w innych dziedzinach medycyny, również w tej ważne jest zgromadzenie przez lekarza informacji o dziecku, w tym należy obejrzeć narządy mowy i ich funkcjonowanie. Nieprawidłowości mogą dotyczyć niewymiarowego wędzidełka językowego, nieprawidłowej budowy podniebienia twardego i miękkiego, uzębienia, żuchwy, czy warg. Kłopot może również dotyczyć słuchu fonetycznego, jeśli dziecko nie radzi sobie z głoskami. Ponadto kontrola logopedy może obejmować pisanie, bowiem na ten aspekt schorzenia mogą mieć spory wpływ. Wywiad z rodzicami powinien też dotyczyć zorientowania się w tym, czy inni członkowie rodziny także zmagali się z podobnymi zaburzeniami i jak w ich przypadku rozwijała się mowa.
Jakie objawy sugerują wizytę u logopedy?
- nieprawidłowa budowę języka dziecka - np. za krótkie wędzidełko, problemy zębowe, wada zgryzu, upośledzenie słuchu,
- rozwój mowy nieadekwatny do wieku dziecka,
- wolniejszy rozwój emocjonalny u dziecka, w porównaniu z rówieśnikami,
- noworodki wymagają kontroli oddychania, połykania, czy ssania, ponieważ rozwój tych czynności może mieć wpływ na późniejszą wymowę dziecka.